Od samego początku elektroencefalografia pozostaje narzędziem wykorzystywanym do badania funkcji kory mózgu i cennym uzupełnieniem historii choroby, badania fizykalnego.
Kiedy mały metalowy krążek elektrody jest umieszczony na skórze czaszki, wykrywa zmienny sygnał elektryczny o napięciu osiągającym wartości z przedziału 20-100uV, a zapis tych zmian jest określany jako elektroencefalogram (EEG).
ROZMIESZCZENIE ELEKTROD NA POWIERZCHNI SKÓRY CZASZKI:
C – WIEŃCOWY
F – CZOŁOWY
Fp – CZOŁOWO – BIEGUNOWY
O – POTYLICZNY
P – CIEMIENIOWY
T – SKRONIOWY
L – LINIA ŚRODKOWA
OZNACZENIA LICZBOWE: NUMERY NIEPARZYSTE OZNACZAJĄ LEWĄ STRONĘ, A PARZYSTE PRAWĄ STRONĘ
A1, A2 – POZYCJE ELEKTROD REFERENCYJNYCH
