Napad padaczkowy jest przejawem patologicznego „wyładowania” istoty szarej mózgu. Źródłem „wyładowania” nie jest oczywiście samo ognisko chorobowe, gdzie komórki nerwowe uległy zniszczeniu, ale „czynna” tkanka mózgowa w sąsiedztwie uszkodzenia. Nagłe występowanie („napadowość”) i powtarzanie się są charakterystycznymi cechami napadów padaczkowych.
Obraz kliniczny
Obraz kliniczny napadów padaczkowych jest bardzo rozmaity, z tego powodu trudno podać ich określenie. Najczęstszym objawem są drgawki i całkowita lub częściowa utrata przytomności. Są napady występujące bez drgawek, a tylko z utratą przytomności. W ruchowych napadach ogniskowych (Jacksona) obserwuje się ograniczone drgawki, podczas których świadomość przeważnie jest zachowana.
O „padaczce” mówimy wtedy, gdy chory ma napady padaczkowe. Obydwu określeń używamy synonimicznie.
