Cechą charakterystyczną tej wady jest pogłębiona lordoza lędźwiowa i kifoza piersiowa. Zazwyczaj głowa jest pochylona ku przodowi, a klatka piersiowa spłaszczona. Zazwyczaj pierwotną przyczyną wady jest zwiększony kąt przodopochylenia miednicy, w związku z czym zwiększa się lordoza lędźwiowa i na drodze odcinkowej kompensacji dochodzi do pogłębienia kifozy piersiowej. Zmienia się ukształtowanie kręgosłupa, co wpływa na stan mięśni i więzadeł, a mianowicie: mięśnie – prostownik grzbietu odcinka piersiowego ulega rozciągnięciu a w odcinku lędźwiowym skróceniu.
