Nerw łokciowy najczęściej ulega uszkodzeniu w obrębie łokcia. Przyczyną uszkodzenia są przeważnie: zwichnięcie stawu, rozerwanie w czasie złamania, długotrwały ucisk. Rzadziej wskutek zranienia może dochodzić do uszkodzenia w obrębie nadgarstka. Porażone są:
-
- mięśnie międzykostne i glistowate po stronie łokciowej
-
- mięśnie kłębika
-
- mięsień przywodziciel kciuka
Przy uszkodzeniu w obrębie łokcia dodatkowo porażone są:
-
- mięsień zginacz łokciowy nadgarstka
-
- mięsień zginacz głęboki palców (część łokciowa)
Chory nie może:
-
- przywodzić i odwodzić IV i V palca
-
- zginać palców IV, V w stawach śródręczno – paliczkowych
-
- prostować w stawach międzypaliczkowych
-
- przywodzić kciuka
Ręka przyjmuje ułożenie szponiaste:
W przypadku uszkodzenia nerwu na wysokości łokcia występuje zaburzenie czucia po stronie łokciowej ręki. Przy uszkodzeniu w obrębie nadgarstka przeważnie czucie zostaje niezaburzone.
REHABILITACJA:
1. Okres porażenia
– okres trwa od 5 do 12 dni
– nie stosuje się żadnych zabiegów
– terapia spoczynkowa
– jak najszybciej założyć pacjentowi szynę korekcyjną
2. Okres kompensacji
a) fizykoterapia
– promieniowanie podczerwone (niebieski filtr)
– galwanizacja
– jonoforeza
– prądy interferencyjne
– prądy diadynamiczne
– elektrostymulacja
b) masaż
– drenaż limfatyczny (w przypadku obrzęku)
– masaż klasyczny
– w przypadku uszkodzenia nerwu w okolicy stawu łokciowego masażem obejmujemy dłoń, staw promieniowo – nadgarstkowy, przedramię i ramię, a w późniejszym okresie staw łokciowy
– w przypadku uszkodzenia nerwu w okolicy nadgarstka opracowujemy: dłoń i przedramię a w późniejszym okresie staw promieniowo – nadgarstkowy
– Po pojawieniu się oznak regeneracji nerwu dołączamy opracowanie miejsca uszkodzenia (delikatne głaskania i uciski jednoczesne)
c) Kinezyterapia
– w okresie wczesnym ćwiczenia bierne
– w okresie późniejszym, kiedy pojawia się ruchomość palców:
– odwodzenie i przywodzenie palców
– poruszanie palcami oddzielnie i jednocześnie
– przeciwstawianie kciuka palcom (kolejno II, II,IV,V)
– przywodzenie kciuka
– prostowanie palców po kolei
– czynności manipulacyjne (pisanie, sznurowanie butów, zapinanie guzików)
3. Okres adaptacji
a) Fizykoterapia
– tak jak w poprzednim okresie, szczególnie elektrostymulacja
b) Masaż
– do masażu w miejscu uszkodzenia stopniowo włączamy ugniatania podłużne i poprzeczne
c) Kinezyterapia
– kontynuacja postępowania z okresu kompensacji
– szczególny nacisk na czynności manipulacyjne
