Nerw promieniowy może zostać uszkodzony:
-
- W obrębie dołu pachowego. Porażenie w tym przypadku obejmuje:
-
- mięsień trójgłowy ramienia
-
- mięsień ramienno – promieniowy
-
- mięsień odwracacz przedramienia
-
- wszystkie mięśnie prostowniki ręki oraz mięśnie prostowniki długie palców i kciuka
2. W bruździe nerwu promieniowego lub poniżej łokcia. Porażenie w tym przypadku obejmuje:
-
- wszystkie prostowniki nadgarstka
-
- prostowniki palców i kciuka
-
- mięsień odwracacz przedramienia
Charakterystyczna dla tego uszkodzenia jest tzw. ręka „opadająca”
Ze względu na liczne połączenia nerwu promieniowego z innymi nerwami rzadko dochodzi do zaburzeń czucia. Jeśli takie zaburzenia występują, to obejmują okolicę zaopatrywaną przez odgałęzienie nerwu promieniowego – nerw skórny tylny przedramienia.
Rokowanie przy urazach nerwu promieniowego jest znacznie lepsze niż w przypadkach uszkodzenia nerwu pośrodkowego czy łokciowego
Rehabilitacja:
1. Okres porażenia
– terapia spoczynkowa od 5 do 12 dni
– ręka w ustawieniu fizjologicznym w specjalnej szynie
– stawy śródręczno – paliczkowe mogą być podtrzymywane w pozycji niewielkiego zgięcia
– kciuk powinien być odwiedzony i wyprostowany
2. Okres kompensacji
a) fizykoterapia
– promieniowanie podczerwone (niebieski filtr)
– galwanizacja
– jonoforeza
– podstawowym zabiegiem jest elektrostymulacja
b) masaż
– uszkodzenie w dole pachowym to masażem obejmujemy początkowo tylko tkanki poniżej miejsca uszkodzenia (ręka, nadgarstek, przedramię, prostowniki i zginacze stawu łokciowego). Po 10 zabiegach można dołączyć delikatny masaż klasyczny okolicy łopatki. Po pojawieniu się oznak regeneracji nerwu dołączamy opracowanie miejsca uszkodzenia
– uszkodzenie w okolicy stawu łokciowego to masażem obejmujemy tylko tkanki poniżej i powyżej miejsca uszkodzenia. Rozpoczynając od masażu bardzo delikatnego (przy pierwszych zabiegach) stopniowo zwiększamy siłę i czas trwania masażu. Po pojawieniu się oznak regeneracji nerwu dołączamy opracowanie miejsca uszkodzenia. Tkanki nie objęte porażeniem masujemy słabiej niż porażone
c) kinezyterapia
– ćwiczenia obejmują głównie prostowniki łokcia, ręki, palców i kciuka
– ćwiczenia czynne chwytne wykonuje się w aparacie stabilizującym. Do ćwiczeń biernych zdejmuje się aparat
3. Okres adaptacji
a) fizykoterapia
– tak jak w okresie kompensacji, szczególnie elektrostymulacja
b) masaż
– w masażu wszystkie techniki z wyjątkiem oklepywań
c) kinezyterapia
– kontynuacja z okresu kompensacji
– dodatkowo ćwiczenia o charakterze terapii zajęciowej ( „gra na pianinie”, „rozwieranie palców”, „przepychanie po stole drobnych przedmiotów”, „prztykanie” palcami, cięcie nożyczkami, chwytanie drobnych przedmiotów)