Zadzwoń

512 624 258

Wyślij maila

neurokinesis@interia.pl

Odwiedź Nas

Kraszewskiego 20a, Myślenice

Przepuklina oponowo – rdzeniowa

Możliwość rehabilitacji w domu w przypadku gdy pacjent nie może dotrzeć do gabinetu

Rehabilitacja

Przepuklina oponowo – rdzeniowa (MMC) jest złożoną chorobą wrodzoną. Pierwotnie dotyczy układu nerwowego, ale wtórnie jej skutki są widoczne w postaci dysfunkcji układu kostno – stawowego i moczowego.  MMC powstaje na skutek nieprawidłowości rozwojowych rdzenia kręgowego w okresie embrionalnym, zwłaszcza jego niższych segmentów. Przyczyną anomalii jest brak zamknięcia końcowego odcinka cewy nerwowej przed ukończeniem 28 tygodnia ciąży.

Do najczęstszych rodzajów wad cewy nerwowej zalicza się:

  1. Tarń dwudzielną utajoną – jest zaburzeniem rozwojowym polegającym na braku zespolenia łuków kręgowych, najczęściej bez uszkodzenia opon rdzeniowych i rdzenia
  2. Przepuklina oponowa – charakteryzuje się brakiem zespolenia jednego lub kilku łuków kręgowych, tworzy się wówczas szczelina , przez którą przedostają się opony rdzenia, powstaje torbiel przepuklinowa
  3. Przepuklina oponowo – rdzeniowa – różni się od przepukliny oponowej tym, że rozszczep obejmuje większą liczbę niezespolonych łuków kręgowych, a worek przepuklinowy oprócz opon rdzeniowych i płynu zawiera także elementy rdzenia i jego korzonki
  4. Wynicowanie opon i rdzenia

REHABILITACJA

  1. Ocena fizjoterapeutyczna

a) Ocena siły mięśniowej

b) Ocena zakresu ruchu w stawach obwodowych

c) Ocena istniejących deformacji i przykurczy

d) Ocena zaburzeń czucia powierzchownego i głębokiego

e) Ocena rozwoju psychoruchowego u dziecka małego

f) Ocena poziomu sprawności ruchowej u dziecka starszego

2. Usprawnianie ruchowe

a) Kinezyterapia

Utrzymanie prawidłowego zakresu ruchu w stawach:

  • ćwiczenia bierne
  • ćwiczenia czynne wspomagane
  • ćwiczenia czynno – bierne
  • ćwiczenia czynne mięśni obręczy barkowej, grzbietu, brzucha i kkd (zgodnie z wynikiem testu Lovetta)

Przeciwdziałanie powstałym przykurczom i deformacjom:

  • ćwiczenia bierne
  • ćwiczenia czynne wspomagane
  • ćwiczenia czynno – bierne
  • ćwiczenia czynne
  • leczenie pozycyjne (zależne od typu zniekształceń i od wieku pacjenta)
  • stosowanie odpowiedniego zaopatrzenia ortopedycznego (łuski AFO, łóżeczek, materacy, nosidełek, siedzisk, pionizatorów i chodzików)
  • ćwiczenia oddechowe

Zapobieganie zanikom mięśniowym oraz utrzymanie i poprawa siły mięśniowej:

  • masaż klasyczny
  • elektrostymulacja

Stymulacja czucia powierzchownego i głębokiego:

  • szczotkowanie skóry miękką szczoteczką
  • pocieranie skóry gąbką podczas kąpieli w wodzie
  • masaż oliwką
  • dostarczanie bodźców o różnym charakterze – piasek, małe kamyczki, wełniany dywan, gładki parkiet itp.

Utrzymanie sprawności ogólnej:

  • ćwiczenia ogólnorozwojowe
  • ćwiczenia o charakterze treningu wytrzymałościowego i siłowego

Zaopatrzenie ortopedyczne:

  • buty ortopedyczne
  • łuski AFO
  • łuski KAFO
  • łuski HKAFO
  • parapodium
  • aparat reciprokalny umożliwiający chód naprzemienny
  • wózek inwalidzki