Ręka spastyczna występuje najczęściej po uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego. Najczęściej przyjmuje wzorzec ze zgięciem nadgarstka, pronacją przedramienia, lekkim zgięciem stawu łokciowego i przywiedzeniu w stawie ramiennym. Funkcja chwytna jest zaburzona głównie przez napięte spastycznie długie mięśnie zginacze palców i osłabione prostowniki palców. W całym zaburzeniu funkcji godny uwagi jest mięsień prostownik palców. To właśnie poprzez ćwiczenia tego mięśnia przy jednoczesnym rozluźnianiu zginaczy palców można otworzyć dłoń i chwytać przedmiot. Oczywiście należy uwzględnić pozostałe mięśnie kończyny stosując np. metodę PNF. Natomiast w przywróceniu funkcji chwytnej najważniejszy jest trening prostowania nadgarstka i palców w ręce niedowładnej. Poniżej można zobaczyć działanie tego mięśnia i jego znaczenie dla funkcji chwytnej ręki.
Jeżeli pacjent potrafi czynnie wyprostować palce to powinien ćwiczyć czynnie, czynnie z oporem. Przykład ćwiczenia można zobaczyć poniżej:
Jeżeli pacjent nie potrafi czynnie wyprostować palców to powinien ćwiczyć czynnie wyprost stawu promieniowo – nadgarstkowego w celu zwiększenia pobudliwości osłabionych mięśni prostowników nadgarstka i palców
