Zawał serca jest istotnym problemem zdrowotnym w krajach rozwiniętych i wysoko uprzemysłowionych. W Polsce do początku lat 90 obserwowano zwiększoną umieralność i zachorowalność na choroby układu krążenia. Od początku lat 90 obniżyła się umieralność.
Obraz kliniczny i przebieg zawału serca u starszych osób często różnią się od objawów występujących u osób w średnim wieku. I tak znacznie rzadziej występuje u nich ostry ból wieńcowy o typowej lokalizacji trwający długo i związany z poprzedzającym go wysiłkiem fizycznym lub stresem psychicznym. Chorzy skarżą się raczej na duszność, osłabienie, nieregularną akcję serca. U około 30 % osób w podeszłym wieku zawał serca przebiega bezobjawowo.
W programie fizjoterapii powinno znajdować się upowszechnianie działań w kierunku zmiany stylu życia jako metody profilaktyki choroby niedokrwiennej serca oraz wykonywania relaksu jako środka biernego wypoczynku,
Potwierdzono badaniami, że prawidłowo prowadzona fizjoterapia w różnych fazach choroby niedokrwiennej serca powoduje korzystne zmiany hemodynamiczne i metaboliczne.