Pierwszy opis dzieci z tym zespołem został opublikowany przez wiedeńskiego pediatrę Hansa Aspergera. Opisał on pewien powtarzający się stały układ cech zachowania i zdolności jaki pojawiał się głównie u chłopców. Były to: brak empatii, ograniczona zdolność budowania przyjaźni, jednostronne rozmowy, intensywne zainteresowanie jakimś tematem i niezdarna motoryka. Jednakże jego pionierska praca nie zyskała międzynarodowego uznania aż do lat 90. XX wieku.
