Zespół Guillaina –Barrego (GBS) to ogólny termin wykorzystywany do opisu neuropatii zapalnych o ostrym początku, zwłaszcza nabytej polineuropatii spowodowanej ostrym epizodem zapalenia nerwów obwodowych, często po przebytym zakażeniu. GBS jest zaburzeniem autoimmunologicznym.
Rodzaje zespołu Guillaina – Harrego
- ostra zapalna poliradikuloneuropatia demielinizacyjna (AIDP)
- ostra ruchowa neuropatia aksonalna (AMAN)
- ostra ruchowo – czuciowa neuropatia aksonalna (AMSAN)
- Zespół Millera- Fishera (MFS) to wariant obejmujący nerwy czaszkowe
Epidemiologia
GBS jest rzadką chorobą. Coroczną zapadalność określa się na poziomie 0,35-1,34 przypadków na 100 000. Może występować w każdym wieku, lecz częściej atakuje mężczyzn i osoby starsze
Objawy
- osłabienie dolnego neuronu ruchowego i hipotonia występujące w fazie ostrej
- upośledzenie czuciowe: występujące drętwienie i parestezje w fazie ostrej
- arefleksja
- ból krzyża
- u 50% chorych na AIDP i MFS objęcie nerwów czaszkowych: podwójne widzenie, osłabienie mięśni twarzy
- zaburzenia rytmu serca, zmiany ciśnienia krwi
- męczliwość
W ciężkich przypadkach GBS mogą wystąpić następujące objawy:
- osłabienie tułowia
- zaburzenia czynności mięśni opuszkowych
- niewydolność oddechowa
- pojemność życiowa poniżej 20 ml/kg masy ciała
- upośledzenie kaszlu
Rehabilitacja w stadium ostrym
Interwencje w stadium ostrym koncentrują się na utrzymaniu wydolności układu oddechowego i zapobieganiu powikłaniom wtórnym. Zabiegi w zakresie układu oddechowego obejmują techniki usuwania wydzielin, utrzymywanie objętości płuc i ćwiczenia oddechowe, jeżeli chory może w nich uczestniczyć. Pozostałe zalecenia to wczesna mobilizacja, szynowanie, zmiany ułożenia, rozciąganie, ćwiczenia siły i wytrzymałości
Rehabilitacja w stadium podostrym i późniejszym
- Ćwiczenia: aerobowe, siłowe, rozciąganie
- Trening równowagi
- Zaopatrzenie ortopedyczne
- Leczenie bólu i męczliwości