Kurcze niemowlęce zostały po raz pierwszy opisane przez lekarza W. Westa w 1841 r. Opisał zjawisko kurczów złożonych z krótkich skurczów osiowych, obejmujących obustronne symetryczne zgięcie i wyprost kończyn, szyi i tułowia. W następnych latach przyjęto, że zespół Westa obejmuję triadę, na którą składają się kurcze niemowlęce, hipsarytmia (typowy wzorzec EEG obserwowany w przypadku kurczów niemowlęcych) i opóźnienie lub regresja rozwoju. Zespół Westa jest traktowany jako rodzaj „katastrofalnej padaczki” ze względu na istotny związek z regresją rozwoju. Początek kurczów niemowlęcych występuje zwykle około 6 miesiąca, ale zakres wieku może wahać się od pierwszych tygodni dni życia do okresu po ukończeniu 3 lat.
