POChP jest to przewlekłe zapalenie oskrzeli i współistniejąca rozedma płuc. Najczęstszą przyczyną tej choroby (95%) jest palenie tytoniu. Mimo postępu choroby długo nie powoduje ona żadnych objawów. Z czasem pojawia się kaszel, który palacze bagatelizują, a dopiero wystąpienie duszności skłania ich do porady lekarskiej. W tym okresie postęp choroby jest już nieubłagany mimo leczenia, ponieważ rezerwy czynnościowe płuc uległy znacznemu zmniejszeniu. Wczesne zaprzestanie palenia tytoniu jest nieodzownym warunkiem uzyskania pomyślnego wyniku leczenia.
Przewlekła obturacyjna choroba płuc charakteryzuje się powoli postępującym i słabo odwracalnym ograniczeniem przepływu powietrza, w przeciwieństwie do astmy, w której występuje zmienne obkurczanie dróg oddechowych, zwykle odwracalne samoistnie lub po leczeniu.
OBJAWY:
– duszność wywołana w dużym stopniu nadmiernym rozdęciem klatki piersiowej w wyniku zapadania się drobnych oskrzeli spowodowanego rozedmą i ich zwężenia wskutek włóknienia, co sprawia, że pęcherzyki nie mogą się opróżnić
– nadmierne rozdęcie klatki piersiowej powoduje nieprzyjemne doznania i zmniejsza tolerancję wysiłku; prowadzi to do:
– unieruchomienia, osłabienia kondycji i powoduje zły stan zdrowia
– kaszel i tworzenie plwociny, co jest wynikiem nadmiernego wydzielania śluzu(objawy te nie występują u wszystkich chorych)
LECZENIE:
Ćwiczenia fizyczne są bardzo ważnym elementem usprawniania chorych na POChP. U ćwiczących pacjentów stwierdzono zwiększenie tolerancji wysiłku fizycznego i zmniejszenie duszności – mimo braku poprawy czynności płuc. U chorych przeważnie nie można stosować większych wysiłków fizycznych, lecz nawet niewielka, systematycznie uprawiana aktywność fizyczna, jak spacer, jazda na cykloergometrze, ćwiczenia ogólnie usprawniające o miernym nasileniu – przynosi wiele korzyści i poprawia jakość życia pacjenta. Chorych trzeba namawiać do codziennej aktywności fizycznej, której oni często unikają w obawie przed pojawieniem się duszności.
Fizjoterapia oddechowa obejmuję:
– naukę prawidłowego oddychania (wdech przez nos, wydłużony wydech przez zamknięte usta),
– ćwiczenia oddechowe torem przeponowym, dolnożebrowym mieszanym z wydłużoną fazą wydechu
– naukę skutecznego kaszlu
– przyjmowanie pozycji drenażowych
– oklepywanie
– masaż klatki piersiowej
Fizjoterapia oddechowa powoduje wyleczenie lub zahamowanie postępu procesu chorobowego, a więc zapobiega powikłaniom chorób płuc, w szczególności niewydolności oddechowej i niewydolności krążenia. Ćwiczenia oddechowe rozpoczęte we wczesnym okresie chorób płuc są dużo skuteczniejsze niż tradycyjne metody leczenia polegające tylko na podawaniu leków i wypoczynku
