„WIEK RACZKOWANIA”
Podczas chwytania oferowanej zabawki jedną ręką drugie przedramię przejmuje funkcję podpierającą. Dla pozytywnej oceny tej zdolności wolne ramię musi być trzymane na wysokości barku przynajmniej przez 3 sekundy.
Przy sprawdzaniu gotowości „do skoku” niemowlę, trzymane z obu stron za tułów, jest podnoszone i raptownie zbliżane do podłoża. Przy ocenie gotowości kończyn górnych do reakcji obronnej ramiona powinny być wyprostowane, ręce na wpół lub całkiem otwarte, a głowa lekko odchylona do tyłu (synonimy: reakcja spadochronowa)
„WIEK SIADANIA”
Rozpoczęty w 5-6 miesiącu aktywny obrót z pleców na brzuch, jest w 7 miesiącu już w pełni wykształcony. Aktywny obrót nie może być oceniony pozytywnie bez „śrubopodobnego” ruchu między obręczą barkową a miednicą. Ruch ten może rozpoczynać się zarówno kranialnie, jak i kaudalnie. W pierwszych tygodniach po nabyciu tej nowej zdolności niemowlę obraca się przeważnie tylko na jedną stronę. Przy normalnym rozwoju ta asymetria powinna być jednak przezwyciężona najpóźniej po 6 tygodniach – licząc od pierwszego aktywnego przetaczania ciała.
Niemowlę w tym okresie łapie podniesione wysoko stopy lub kolana i bawi się nimi przynajmniej przez 3 sekundy. Koordynacja ręka – stopa zakłada mocne ugięcie w stawie biodrowym.
W 7 miesiącu niemowlęta – jeśli są podciągane do góry – potrafią już „siedzieć” kilka sekund, podpierając się rękami
„WIEK CHODZENIA”
Trzymane za tułów sprężynuje (= tańczy) na twardym podłożu. Przysiada i odbija się.
